Budak teh sakitu aleumanana, ceuk indungna bari nyusut kesang dina tarang beak dengkak. Da ti sore keneh nepi ka peuting teu daekeun sare, ari akang mah nyenghel we, bari ngabeubeurah, "sing sabar atuh teh?" ceuk akang bari ngahekak boled nu masih haneut jeung ci teh manis. tapi laun-laun budak teh cicing ceurikna. Goloyoh indungna barudak ngelepaskeun ngongkoyod gendongan bari lalaunan nendeun si cureuleuk teh kana bantal. Kakara manehna bisa magawean naon, ceunah mah ulah sok diongkled bisi ogoan. tapi lamun geur sare katinggali kegeulisanana, eta teh pamuji kolotna anu mastikeun anakna teh geulis, lain narsis ieu keur ngabeubeurah manah beh nambah kanyaah ngaleuwihan kanyaah kolotna.
Ari akang mah alami we, da nagaranna budak mah pasti saperti kitu jeung aya batasna. indungna ningalikeun parobahan budak beuki dieu teh tambah pinteur gayana dina poe ka poe, mere kakuatan ka ibu ramana kedah nambah kasabaran sahingga keur akang ieu budak teh minangka jimat keur kuring aya kasusah..nambah sumangeut kahirupan, keur kuring ngarasa cape..nambah hojah tambe ngeleupaskeun kacape, meureun keur kuring geuring oge kauring makasakeun keur nemonan kawajiban, aatan budak...komo ieu teh sawelas taun nunguan di jimat medal kaalam dunya.
ceuna satiap budak teh aya rijkina, sarua basa urang karek rarabi aya we rijki teh..mudah-mudahan kahadiran si geulis teh nambah berkahna ibu ramana dina neuleuman kahirupan anu beuki dieu tambah werat, iwal rasa syukur anu nguatkeun sagalana.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar